رعايت نكات باطني و ظاهري در نوشتن و نت برداري
هوالجميل
چند مديريت همزمان
حال كه وارد اين عرصه شدهاي بايد چند مديريت را همزمان و همراستا و هممحور اجرا كني: هدفگذاري كوتاه و بلند مدت، برنامه ريزي كوتاه و بلند مدت، داشتن شيوه نامه (ابداعي يا پيشنهادي)، انتخاب سوژه (گروهي يا انفرادي)، انتخاب همكار(ان) همدل، همراز، همراه، همفكر بويژه در بين اعضاي خانواده و دوستان نزديك خود و تبيين اهداف براي آنها و مشورت با آنها و برنامهريزي با آنها و تقسيم مسئوليت بين آنها.
تمام برنامه ريزيهاي مقدماتي و بلند مدت را بنويس، تقويم درست كن. با توجه به وضع كار و گرفتاريهايت، زمانبندي معقول و منطقي كن. تقويم خود را در سه فاز تحقيق؛ تأليف و ويرايش؛ و انتشار هدفگذاري كن. مثلا مشخص كن كه تا سه ماه ديگر بايد به كجا رسيده باشي و چقدر مطلب نوشته باشي و با چند نفر مصاحبه كرده باشي و...
شهيدي را انتخاب كن. ببين درباره او كار شده يا نه، و اگر شده، چقدر، چگونه، در چه قالبي و..و.. تمامش را پيدا و مطالعه و برنامه ريزي مجدد كن.
قالب خروجي را مشخص كن: خاطره نويسي، داستان، زندگينامه، رُمان، فيلمنامه، نمايشنامه، شعر، ترجمه، قطعه ادبي، راستي تا چه حد قالبها را ميشناسي؟ فكر ميكني كدام قالب بهترين خروجي است؟
آنچه بايد درباره داستان نويسي بدانيم:
1- شناخت علمي داستان كوتاه 2- معين كردن تِم 3- شناختن و نوشتن طرح 4- پيكربندي و تبويب داستان 4- ايجاد گره اصلي و گرههاي فرعي 5- شخصيت پردازي 6- فضا سازي 7- مشخص كردن راوي (اول يا سوم شخص) 8- پرهيز از شعار زدگي 9- رعايت ايجاز و اختصار در حد معقول و منطقي 10- نامگذاري هنرمندانه براي تمام اشخاص، مكانها، اتفاقات، و اصل داستان.
تقسيم بندي محتوائي كتاب يا پروژه :
1- مقدمه 2- تولد 3- كودكي 4-تحصيل 5- حضور در انقلاب و دفاع مقدس 6- شهادت، جانبازي، اسارت 7 – مطالب و خاطرات پراكنده 8- نتيجه 9- منابع
رعايت نكات باطني و ظاهري در نوشتن و نت برداري
نكات پيش فرض:
1- تفحص سيره شهدا بايد جزو آرمانهاي ما باشد و نسبت به اصل كار يقين قلبي داشته باشيم نه اينكه در وسط كار، در اصالت و حقانيت هدف خود و شهدا شك كنيم. اگر شك داريم قبل از شروع بايد تحقيقات و مطالعات كامل انجام دهيم چون در ميانه راه افرادي پيدا ميشوند كه ما را از اين كار منع خواهند كرد، حتي ممكن است بعضي از مصاحبه شوندگان هم ما را از ادامه كار دلسرد و مأيوس كنند.
2- بايد نوع كار و اهميت آن را بشناسيم، يعني بدانيم كه دقيقاً ميخواهيم چكار كنيم و مأموريت ما كي و چگونه به پايان مطلوب ميرسد.
3- بايد بر گرامر فارسي مسلط باشيم. كاري كه براي شهدا انجام ميشود نبايد داراي غلطهاي املائي و انشائي و تايپي باشد. بايد فاخر و وزين بنويسيم، فاخر و وزين ، حداقل يعني بدون هيچ اشتباهي.
رعايت مسائل باطني در نوشتن:
در حال اجراي هر قسمت از برنامه هستي حس بگير. در هماهنگي، مصاحبه، تحقيق، نوشتن، ويرايش، خواب، بيداري. مگر قرار نشد يكسال با او باشي؟ فكر كن ميخواهي درباره پدرت، برادرت، فرزندت، همسرت يا يكي از دوستان نزديكت كه تازه از دست دادهاي (يا به دست آوردهاي) تحقيق و تفحص كني، فكر كن داري دنبال اطلاعات و خاطرات عزيزترين گمشدهي زندگيات ميگردي. كسي كه همه هستي توست و تو سالها با فكر او زيستهاي و گريستهاي. حس داشته باش. اگر اين حس را نداري هدفهايت را دوباره مرور و تحليل و تجزيه كن تا به حس مطلوب برسي.
كار تو نوعي كشف و شهود است، مطمئن باش كه خيلي از كارها، راهها، برنامهها، كلمات، جملات، سؤالات و غيره بايد به تو الهام شود و بدون استمداد از مركز الهام خيلي از كارهايت ناقص خواهد ماند.
سر مزارش برو، با او حرف بزن، ازش كمك بخواه، هدفت را به او بگو، با افرادي كه سر مزارش ميآيند آشنا شو، هدفت را خيلي صريح و واضح به آنها بگو، قرار مصاحبه بگذار، نشاني و تلفن تمام اقوام و دوستان ديگرش را بگير و قرار بگذار
حسي كه از مزارش داري بنويس، احساس خود را درباره عكسها، پرچمها، تزئينات، شعارهاي روي ديوراها، سنگ نوشتهها، فضاي داخلي گلزار، آيات، احاديث، اشعار، سخن بزرگان، وصاياي شهدا، حال و هواي زماني و مكاني، حال و احساس و رفتار زيارتكنندگان و هرچه ميبيني و فكر ميكني بنويس. نيازي نيست همانجا بنويسي، ميتواني نت برداري كني و در اولين فرصت با آرايههاي ادبي بنويسي و ويرايش كني و براي ديگران بخواني و حداقل هفتهاي يكبار در وب منتشر نمائي.
حس گرفتن مثل هر هنر ديگري نياز به تمرين مداوم دارد. هدف نبايد در ما حل شود چون در كنار اهداف ريز و درشت ديگر قرار ميگيرد و رنگ ميبازد يا از بين ميرود و فراموش ميشود؛ ما بايد در هدف حل شويم تا تبديل به هدف شويم، تا تمام اعمال و افكار و رفتارمان عين هدف ( نه مثل هدف) گردد، آنگونه كه شهدا بودند و شدند.
فكر كن تو در مزار اوئي و او بر مزار تو، چه حسي پيدا ميكني؟ حاضري جانت را فداي كساني كه نميشناسي كني؟؟ حتماً حاضري، چون تو هم داري درباره شهيدي تفحص ميكني و مينويسي كه (شايد) اصلا او را نميشناسي. ميتوانستي نيائي، مجبور نبودي، قرار نبوده و نيست به شخص يا گروه يا سازمان و اداره خاصي گزارش دهي جز به خداي شهيد و قرار نبوده هيچ پاداش و امتيازي از كسي بگيري جز از حضرت سيدالشهدا(ع) كه رئيس تشكيلات كل شهداي هستي است؛ و اگر اين تفحص را انجام ندهي هيچكس تو را سرزنش نخواهد كرد جز قلب وصال طلب و زيباپرستت و روح كمال طلب و زيباشناست.
شهيد با خدا معامله كرده، اولين و بهترين سود حركت تو هم در اين مسير تجارت با خداست.
خوب بنويس، پر و پيمان بنويس، فكر كن قرار است او و ديگران درباره تو بنويسند، حالا كه ميتواني و فرصت و توفيق يافتهاي، خودت درباره خود شهيدت بنويس. او توست، تو او.
به زماني كه دفن شده فكر كن و مرور زمان تا قرنهاي آينده، زماني كه نوه و نبيرهاي تو و او نيز مردهاند و تنها راه ارتباط آيندگان با صاحب اين مزار تنها از طريق نوشتههائي كه تو اكنون داري مينويسي برقرار ميشود، در اين رابطه نيز به خوبي حس بگير.
خداي اين شهيد تو را هم مثل او زندهي جاويد ميكند، راستي نظرت درباره حقيقت شفاعت چيست؟ محشور بودن با شهدا در دنيا و محشور شدن با آنها در آخرت كمترين پاداش شناخته شدهاي است كه خداي شهيد به ادامه دهنگان راه شهدا ميدهد.
خداوند در اين جهان كلمهاي زيباتر از شهيد بر صحيفه هستي رقم نزده، يادت باشد در اين راستا همكار خدائي و ملائك. پس حق معرفت را آنچنان كه بايد و شايد ادا كن.
رعايت نكات ظاهري در نوشتن و نت برداري
با خودكار بنويسيم (نه مداد و خود نويس).
در يك دفتر بنويسيم نه در اوراق پراكنده.
در تمام يادداشتها و مصاحبه ها تاريخ و ساعت و مكان و موضوع و نامهاي خاص ديگر را بنويسيم.
يك خط در ميان بنويسيم (چون حتماً بعداً بايد بين خطوط ويرايش و حذف و اضافه كنيم).
خوانا بنويسيم (طوري كه ديگران هم بتوانند به راحتي متون ما را بخوانند و تايپ كنند)
سعي كنيم بدون خط خوردگي و لاكگيري بنويسيم، چون خط خوردگي در متن، بعدها هم ميتواند توسط ديگران ايجاد شود.
سعي كنيم حرفهاي بنويسيم و اگر توانستيم مستقيماً تايپ و در اينترنت آپلود كنيم.
حتي اطلاعات ظاهراً به درد نخور را بايد يادداشت كنيم، مثلاً نام كوهي كه در دورنماي منزل يا محل كار يا مزار شهيد قرار دارد ميتواند براي فضا سازي داستان و خاطره مؤثر باشد.
كلمات خاص را اِعراب گذاري كنيم، فكر نكنيم كه همه خوانندگان و مخاطبين ما با تلفظ صحيح اين نوع كلمات آشنايند، اگر خودمان هم در نوشتن و تلفظ آنها شك داريم دوباره بپرسيم و يادداشت كنيم.
در هر مصاحبه سرنخ ها و سرپل ها جديد تفحص را پيدا كنيم و براي ارتباط با آنها برنامه ريزي نمائيم.
اطلاعات مهم و كاربردي هشت سال دفاع مقدس، نام و حجم و نتيجه عملياتها، مناطق عملياتي و مشخصات اقليمي آنها، روزهاي مهم تاريخي در دفاع مقدس، نظرات منطقهاي و جهاني در مقاطع مختلف انقلاب و دفاع مقدس و غيره را در مصاحبه و نوشتن لحاظ كنيم.
نوشتهها را حتيالمقدور براي خانواده شهيد يا مصاحبه شوندگان بخوانيم و آدرس وبلاگمان را به آنها بدهيم تا حاصل تحقيق و نتيجه فوري كار را ببينند و در صورت لزوم با ارسال نظرات خود، نوشتهها را اصلاح و تكميل كنند.
وظائف مدير گروه:
1- جذب اعضا و آموزش و تبيين اهداف و توجيه عملي.
2- مشخص كردن سوژه ها، اسامي و اطلاعات اوليه و راههاي ارتباطي.
3- تهيه امكانات لازم، فرمهاي مربوطه، حكم مأموريت، صدور كارت، تهيه مكان جلسات (در صورت لزوم).
4- دريافت فرم نوع همكاري كه توسط اعضا تكميل شده باشد به منظور شناخت توانائيها و محدوديتها.
5- تقسيم مسئوليت منطقي و معقول.
6- تقويم و زمانبندي با كمك همكاران.
7- ايجاد سيستم بايگاني، كد گذاري، كلاسه بندي، تهيه نسخه پشتيبان دائمي از آخرین تغییرات.
مديريت قرار گذاري
1- خودتان را رسا و شمرده معرفي و هدفتان را اعلام كنيد (چه تلفني، چه حضوري). در صورت نياز با استفاده از كلمات و جملات صريح و ساده مكاتبه كنيد
2- ساعت و روز دقيق و مدت زماني را كه مهمان آنها خواهيد بود اعلام كنيد.
3- تعداد نفرات گروه را به تفكيك تعداد زن و مرد به خانواده اعلام كنید.
4- اسباب و وسائل دست و پاگير نبريد.
5- از خانواده تقاضاي امكانات (مثل سيم برق و سه راهي و باطري و کاغذ و خودکار وغيره) نكنيد.
6- در ازای عکس و متون و وسائلی که تحویل میگیرید رسید بدهید و زمان دقيق عودت دادن آنها را مشخص و قید نمائید.
بازگشت به صفحه نخست